ένα δάΚρυ – (κι ένα σχόλιο)

του Οδυσσέα Ξένου

 

ένα γράμμα \ μιας υποσημείωσης \ αυτό ήμουν

γύρω μου \\ λέξεις \ κι άλλες λέξεις \ κι άλλες\ κι άλλες

μπάφιασα \ δεν καταλάβαινα τίποτα \ λατινικά \

γερμανικά \ ινδικά \ αραβικά \ λεπτομέρειες :

ούτε τα ελληνικά δεν καταλάβαινα

\ ένιωθα όμως \ πίστεψέ με ένιωθα

\\ ψευδαισθήσεις του μεγαλείου\

η μοναδικότητα είναι σκληρό αφροδισιακό \\

\\τοξινώνουν τα μύχια \ οι εξαρτησιογόνες ενδορφίνες \

τότε που από τόμο ολόκληρο \αγνοείς τα υπόγεια περάσματα

\\ ανάμεσα στις γραμμές \\ των τρένων \ που αναλυμένα

σε βαγόνια\\ παροπλισμένα\\ περιμένουν στον προαστιακό

σταθμό \ στο δάσος με τις Δάφνες \\ και μένεις μόνο με

το ξεθωριασμένο εισιτήριο στο χέρι να προσθέτεις τον

αύξοντα \\ μετά τα ψηφία του αθροίσματος \ και πάλι…

…μέχρι να συναχθείς αναγκαστικά στο αποτέλεσμα

που οφείλεις\ να δεις και να πιστέψεις\ πως όλα τα αλφάβητα

κι όλες οι αριθμητικές \ δεν λένε παρά μόνο εσένα

#

ένα γράμμα ήμουν \ ένα σημείο \ ένας μονοδιάστατος χώρος

-και δεν το λέω για δικαιολογία- μπορεί να το επιβεβαιώσει

οποιοδήποτε μαθηματικός πως -ένα σημείο δεν μπορεί παρά να

χωρέσει τον εαυτό του\ τα υπόλοιπα πρέπει να τα νιώσει\ πρέπει

να τα πιστέψει \ πρέπει να φανταστεί κόσμους παράλληλους

σύμπαντα μεθυσμένα \ κραυγές \ υπερπόντια ηχητικά

κύματα \ τη λαγνεία \ το πάθος \ τη βουλιμία \\ τις αμαρτίες \

τους επαγγελματίες της τάξης των εφαπλωματοποιών \ Όλα.

#

ένα γράμμα ήμουν \ πότε κόκκινο \ πότε μοβ \ σπάνια κίτρινο \

τα κάτω άκρα μου στο κενό \\ έρμαια στα σχόλια του κόσμου \\

στα τεντωμένα χέρια μου \ σήκωνα έναν ουρανό

και μια θάλασσα \ εξομολογήσεις \ έρωτες \ ρίμες \

τα βελάσματα καυλωμένων κατσικών\ ασπρόμαυρες αισθησιακές

φωτογραφίες και πολαρόιντ\\ στιγμών και στιγμάτων\\ το μέλλον

των μελλοθάνατων \ κι ένα παρελθόν γεμάτο νεκροφάνειες\

τέτοια…. \

η μέση μου άντεχε το βάρος με αόρατη ζώνη αρσιβαρίστα

\\ ποτισμένη στο αίμα απίθανου κενταύρου \

λίγο λίγο μούσκευε τα σπλάχνα μου \ πότιζε την καρδιά μου \

ανύποπτος στην τεμπελιά της ευφορίας μου καμάρωνα:

οικοδομικό εργαλείο σε αεικίνητο καταυλισμό

#

ένα γράμμα ήμουν \

τώρα

\\ ρέοντας στο ίδιο μου το πρόσωπο \\

δεν είμαι παρά

ένα δάΚρυ

—

παράλληλη ανάρτηση